Wijken & dorpen

Weert is een netwerkstad, een regionaal verbindende factor. Voor experiment en kennisuitwisseling. Een uitvalsbasis voor verbinding met de zeer diverse en hoogwaardige economie in de regio. Voor jonge mensen is dat een uitstekende plek om hun loopbaan te starten en talenten te ontwikkelen.

Voor elke doelgroep

Binnen de gemeente Weert zijn er 11 wijken, het centrum van Weert en de 5 kerkdorpen. Hierdoor kan de gemeente Weert voorzien in geschikte huur of koopwoningen op iedere locatie voor iedere doelgroep. Met passende voorzieningen en activiteiten die aansluiten op ieder budget.

Op zoek naar je eerste (t)huis, dromen van een monumentaal appartement in de binnenstad of rustig wonen midden in de natuur. Laat je verrassen door het ruime aanbod aan mogelijkheden in de regio Weert.

Kijkje in de toekomst

Weert blijft in beweging. Op diverse locaties in Weert en omliggende dorpen zijn verschillende woonprojecten gestart. Om zo aan alle wensen te voldoen van huidige of toekomstige inwoners van deze prachtige plek in het groen. Dan zijn er nu en in de toekomst voldoende woningen voor verschillende type huishoudens, inkomensgroepen, leeftijden en woonwensen.

Altweertheide

Altweerterheide (Limburgs: Altwieërthei-j) is een kerkdorp in Nederlands Limburg, ten zuidwesten van Weert en op 3,8 km van België gelegen. De naam komt van het bos-, moeras- en heidegebied in de regio en betekent letterlijk "Oudeweertseheide". Het gebied werd pas in de 20e eeuw ontgonnen en ontwikkelde zich tot een woonkern met een houten kerkje uit 1925 als centraal punt. Na de Tweede Wereldoorlog trokken veel jongeren weg, waardoor het dorp leegliep. Een grensovergang met België en de aanleg van de Bocholterweg zorgden voor meer verkeer door het dorp. De laatste jaren zijn er nieuwbouwprojecten geweest, zoals Heidebeemd (2003) en Eigen Erf (2007), waarvan de straatnamen afgeleid zijn van de geschiedenis van Altweerterheide. Het dorp is voornamelijk agrarisch en telde in 2008 ongeveer 1100 inwoners. Een opvallend gebouw in het dorp is "Bergs Tieske", één van de eerste volledig met duurzame materialen gebouwde, energie neutrale woonhuizen in de regio.

Kerkdorp Laar

De schans van Laar, omringd door een gracht en wal, werd eerst gebruikt als vluchtplaats en later als school. In 1942 schonken de dorpsbewoners het land aan de parochie om er een kerk te bouwen. Laar ligt in het landelijk gebied ten noordwesten van Weert en wordt steeds dichterbij de stad door de aanleg van autowegen en nieuwe woonwijken. Een groene buffer wordt gerealiseerd om het dorpse karakter te behouden. Bedrijventerrein Kampershoek ligt ten zuidoosten en landbouwgebied omringt het dorp, behalve in het noordwesten waar Het Weerterbos ligt.

Stramproy

Stramproy ligt 5 km ten zuiden van Weert, vlakbij de Belgische grens. De omgeving is sterk agrarisch en ten noordwesten ligt een groot bos- en heidegebied met natuurgebieden zoals de Tungelerwallen en de Stramproyse heide. Stramproy was een van de 4 kwartieren van het kleine vorstendom Thorn, dat ook Thorn, Grathem-Baexem en Ell-Haler-Ittervoort omvatte.
Na de Franse tijd werd Stramproy ingedeeld bij het departement Nedermaas in het Kanton Weert. In het verleden waren er vijf gehuchten of "rothen" genaamd: Bergerroth, Torenroth, Brijvinsroth, Heijerroth en Molenbroekroth. Elk roth had een rothmeester die werd gekozen door de burgemeester en een schans waar veiligheid geboden kon worden aan vrouwen, kinderen en waardevolle bezittingen in tijden van nood. De schans was doorgaans gelegen in een moerassige streek en was ongeveer 1 hectare groot. Het had een diepe gracht met palen en twijgen eromheen en binnen de schans konden hutten worden gebouwd.

Rond 1700 behoorde Stramproy tot het vorstendom Thorn. Het werd begrensd ten oosten door door de Vrijheerlijkheid Kessenich, waaronder de buurten Hunsel en Kinrooi, ten zuiden door het vrijdorp Neeritter waartoe Molenbeersel behoorde, ten zuidwesten door het graafschap Loon met de grensplaatsen Tongerloo, Bree, Beek en Bocholt, ten noordoosten door Hunsel en tenslotte ten noordwesten door Weert Tussen Weert en Stramproy vormde een keten van zandheuvels een natuurlijk grens.

Swartbroek

In de loop van de 16e eeuw werd Swartbroek genoemd als een buurtschap in het buitengebied (buitenie) van Weert. Uit documenten staat vast dat er al in 1526 een St. Corneliuskapel aanwezig is langs de weg van Ell. De kapel raakte in de 18e eeuw zodanig in verval dat reparaties niet meer afdoende zijn en daarom gaf de bisschop van Roermond in 1735 opdracht om de kapel te herbouwen zodat deze plaats bood aan 140 personen.

In 1770 werd gepoogd om een priester in Swartbroek aan te stellen, aangezien de gelovigen voor hun kerkelijke plichten aangewezen waren op Weert, dat een zevental kilometers verwijderd was over slecht begaanbare wegen. In 1776 werd een eigen rectoraat ingesteld en in 1782 werd de rectorij gebouwd, die ook tegenwoordig nog bestaat. Ook was er eind 18e eeuw een lagere school. Het aantal inwoners van Swartbroek bedroeg toen ongeveer 200. Ook in de 19e eeuw betrof het een vrijwel geheel agrarische gemeenschap, met enkele ambachtelijke bedrijfjes (smederij en klompenmaker), en in 1840 kwam een steenbakkerij in productie, terwijl in 1890 een zuivelfabriekje werd geopend. Begin 20e eeuw waren er ook enkele winkeltjes en -op het hoogtepunt- een 17-tal café'tjes.

Tungelroy

Tungelroy is een kerkdorp gelegen tussen Weert en Stramproy. Het is van oudsher onderdeel van de gemeente Weert en ligt in een agrarische omgeving. In het dorp staat de Sint-Annakapel, een kleine kapel uit de 17e eeuw die nog steeds in gebruik is voor vieringen en gebedsmomenten. Verder heeft het dorp een basisschool en een gemeenschapshuis dat tevens fungeert als sportzaal. Tungelroy heeft ook een actieve dorpsraad die verschillende activiteiten organiseert voor de bewoners. Het dorp heeft een goede verbinding met Weert via een doorgaande weg en fietspaden. Het omliggende gebied bestaat voornamelijk uit landbouwgronden, bossen en natuurgebieden zoals de Tungelerwallen.